Wspólnota Polska
historia
.wspolnotapolska.org.pl

bł. Stanisław Kazimierczyk

27.09.1433-05.05.2013

Urodził się 27 września 1433 roku na krakowskim Kazimierzu. Jego ojciec - Maciej Sołtys był tkaczem, wieloletnim rajcą i ławnikiem, o matce wiemy tylko, że miała na imię Jadwiga. Stanisław Kazimierczyk, zwany też Stanisławem z Kazimierza, pierwsze nauki pobierał w szkole parafialnej prowadzonej przez Kanoników Regularnych Laterańskich przy kościele Bożego Ciała na Kazimierzu. Po ukończeniu szkoły odbył studia w Akademii Krakowskiej zakończone doktoratem teologii. W 1456 wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych Laterańskich i tam spędził resztę swojego życia. Otrzymał święcenia kapłańskie i pełnił obowiązki kaznodziei, spowiednika i magistra nowicjuszy, był także lektorem i podprzeorem. Wyróżniał się pobożnością, aktywnością w działalności duszpasterskiej, ofiarnością w pracy dla zakonu i dla bliźnich, otwartym sercem dla potrzebujących pomocy i wiernością regule. Zmarł w opinii świętości w infirmerii klasztornej, 3 maja 1489 roku w wieku 56 lat.
 Pochowany został w kościele Bożego Ciała i grób jego stał się wkrótce ośrodkiem kultu. Niemal od jego śmierci przybywali tu pielgrzymi z Kazimierza, Krakowa i innych okolic prosząc o różne łaski i otrzymując je. Już w rok po śmierci Stanisława Kazimierczyka sporządzono spis zawierający 176 nadzwyczajnych łask uzyskanych dzięki jego orędownictwu. Kult bł. Stanisława był zawsze żywy. Od XVII w. nazywano go błogosławionym, zaś na początku XVIII w. wybudowano ku jego czci ołtarz, przy którym umieszczono doczesne szczątki Błogosławionego. Jego relikwie przechowywano także na wieży ratuszowej Kazimierza, a dzień śmierci kanonika - 3 maja - był świętem uroczyście obchodzonym przez całe miasto. 18 IV 1993 r. Ojciec Święty Jan Paweł II osobiście potwierdził kult Stanisława Kazimierczyka i uznał heroiczność jego cnót  wynosząc go do godności błogosławionego.